Dünkü İslam Zirvesi’nden, İsrail’e askeri olarak gözdağı verme kararı çıkmamasında değil sorun. Sorun, çıtayı o kadar yükseğe koyup çıkmazsa fiyasko olurmuş havası estirenlerdedir. Bir de faturayı Suudilerin ‘ılımlı İslam’ açılımlarına kesmezler mi!. . Arabistan’da 40 yıllık reklam arası bitiyor; sinema salonlarına, çalgıya çengiye, müzikli eğlence alemlerine geri dönerek çağ atlamakla meşguller diye oluyor sanki bunlar. Bir de yağmayacağı yerde gürleyip boşa düşmanlık çekmeyen ülkelerin korkaklığında, tırsaklığında, ümmetin siyasi bölünmüşlüğünde, acz ve zillete düşmesinde, yönetimlerinin satılmış olmasında aramazlar mı kusuru!. . . E tabii, İslam dünyasının askeri kapasitesini İsrail’inkiyle karşılaştıran aklıevvellerin, beklentileri olmayacak bir düzeye taşıyarak aslında hangi amaca dev bir medya hizmeti verdiğini sorgulamaktan daha konforlu. İpe doğrudan un sermek yerine hedefi asimetrik ölçüde büyüterek işi yokuşa sürersiniz, yan çizme bahaneniz de dünden hazırlanmış olur.