Yola en güncelinden başlayarak çıkalım: - Acaba Milli Takımımızın Hırvatistan yenilgisinin eğitimle bir ilgisi var mı?
Bir soru daha:
- Acaba Aziz Sancar’ın kimya alanında Nobel ödülü almasından dolayı yaşadığımız sevinç de Milli Eğitim’le ilgili mi?
Bir soru daha:
- Başbakan Binali Yıldırım, TEOG sınavında birincilik kürsüsüne çıkan Muşlu öğrencileri makamında kabul etti ve kutladı. Bu özel kabulü de Milli Eğitim’le alakalı mı?
Kuşkusuz bunların hepsi ve daha fazlası, Milli Eğitim alanını ilgilendiriyor ve aslında yeterince başarılı olamadığımız bir alanda hem hüzünlerimizin hem hasretlerimizin yansıması oluyor.
Ak Parti 13.5 yıldır iktidarda. Soruyorum:
- Acaba okullarda sağlıklı bir spor eğitimi gerçekleştirilmiş olsaydı, halen 17 milyon gibi müthiş bir genç nüfusu barındıran ilk-orta öğretim alanından, farklı spor alanlarında ve bu arada futbolda yıldızlar takımları çıkarılamaz mıydı?
Aziz Sancar’ın Nobel ödülü almasına sevindik, Sayın Cumhurbaşkanı dahil herkes Aziz Sancar’ı kutladı, neden? Çünkü bu tür yıldız insanlara özlem duyuyoruz. Hem sadece Türkiye değil, belki bütün İslam dünyası özlem duyuyor. Çünkü “Adam kıtlığı” diye bilinen Kaht-ı Rical, Osmanlı’dan bu yana İslam dünyasının kangrenleşmiş sorunu.
Muşlu çocuklar... Karların arasından yüzünü gösteren kardelenler. Terörün içinden zirvelere çıkabilme timsalleri.
Bizim böyle 17 milyon çocuğumuz var, emek verilirse 17 milyonu da zirvelere tırmanma potansiyeli taşıyor.
Ak Parti’nin “Eğitim karnesi”, yani 14 yıldan beri Türkiye’nin eğitim politikalarına biçim verme sorumluluğu üstlenen bir siyasi partinin başarı değerlendirmesi... Nasıl, Muşlu Ezgi, Zeynep ve Ali Kemal’in terör bataklığının içinden zirvelere çıkışı gibi bir başarıdan söz edebiliyor muyuz?
Binali Yıldırım Hükümeti ile 6’ncı bakan değişimine tanık olduk Milli Eğitim’de.
Şaşırdınız mı?
Ben çok şaşırdım.