Yazmasa hatırım kalırdı, desem yeri. O da yazdı; Haşmet Babaoğlu da. “Pek değerli” diye not düşmüş önce, ardından “Ahmet Taşgetiren bir ‘eğitim seferberliği’ lafıdır etmeye başladı” diye yazmış.
Laf etmeye başlamışız.
Yazının başlığına “Eğitim seferberliği... Niçin? Kimlerle? Şaka mı?” ifadelerini koymuş.
Ne anlamalıyız bu başlıktan?
Eğitim seferberliğinin gereksizliğini mi? Kimlerle yapılacak olmasının en önemli konu olduğunu mu? Önerinin şaka gibi bir şey olduğunu mu?
Sonra Ahmet Taşgetiren’in çok zamansız, çok anlamsız bir öneride bulunduğunu mu?
Biliyorum, Aydın Doğan ve Ertuğrul Özkök isimleri, bu tür yazıların ortak alerji konusu. Ama Haşmet Babaoğlu, Taha Akyol’a, Güler Sabancı’ya, TÜSİAD’a da takılmış. “Özkök’ten farkları ne bu isimlerin?” diye soruyor. Soruyor: “Güler Sabancı ile Taşgetiren’in mesela ‘nasıl bir gençlik?’ sorusuna verdikleri cevap aynı olabilir mi?”
Ne yapalım yani, hiç kimse ile oturup eğitimi, gençliği konuşmayalım mı? Ya da her getto kendi arasında konuşsun, gücü güce yetene bir gençlik tercihinde bulunalım öyle mi?
Sorayım Babaoğlu’na:
- Mesela Aziz Sancar gibi bir bilim adamı yetiştirmek konusunda Güler Sabancı ile ben aynı heyecanda buluşursak günah mı işlemiş oluruz? Tayyip Erdoğan, “Önümüzdeki 10 yılda bu ülkenin çocuklarından 50 tane nobel ödülü alan insan çıksın” diye bir seferberlik başlatırsa, bundan da Taha Akyol heyecan duyarsa, olmaz mı?
Beni geçin, bu ülkenin Cumhur-Başkanı’ndan söz ediyoruz. Yani benim duygu dünyamı da, en karşıtlarının duygu dünyasını da dikkate alması gereken bir insandan? Eğitim, yani çocuğu, torunu, yeğeni, komşusu olmak itibariyle herkesin ilgilendiği bir alanda Cumhurbaşkanı’nın önderliğinden söz ediyoruz. “Milli Eğitim Bakanı’nın, öğretmenin, öğrencinin, velinin önünde liderlik yapın, bir eğitim hamlesi ile bu ülkenin genç nüfusunu geleceği inşa edebilecek liyakate ulaştıralım” diye çağrıda bulunmanın neresi abes?