Anayasa Mahkemesi Başkanı Zühtü Arslan’ın açıklamasına göre 2021 yılında 66 bin 121 bireysel başvurunun 48 bin 180’inin “Adil yargılanmama”gerekçesine dayandığı bir ülkeyiz. Yargı yolları tükenmiş, “Adil yargılanmadıkları”na inanan insanlar çareyi AYM’ye başvurmakta bulmuşlar. Belki orada da tıkanıp, AİHM’e kadar gidecekler. Kavala ve Demirtaş, henüz AİHM kararlarıyla bile sonuç alamadılar. Amerika sonuç aldı Rahip Brunson’u götürdü, Almanya sonuç aldı, Deniz Yücel’i götürdü. Arkasında dünya gücü bulunmayanlar içerdeki “yargılanma kalitesi” ile yetinmek zorundalar. “Adil” olanını bulurlarsa öpüp başlarına koyacaklar.
1.5 milyon insanın terör soruşturmasına maruz kaldığı bir ülkeyiz. İrtibat – iltisaktan gitse, belki HDP’ye oy veren 6 milyon insan da bir şekilde “terör”soruşturmasına maruz kalacak.
FETÖ davaları… Türkiye hukuk tarihine irtibat - iltisaktan başlayıp, üye olmamakla birlikte terör örgütüne yardım etmeye kadar uzanan tamamı sorunlu gerekçelerle mahkumiyetler…. Mallara el koymalar, kayyım hikayeleri vs ile devam ediyor.
Bugün davaları yazmak değil niyetim. Babanın, annenin FETÖ iltisakı suçlaması ile cezaevlerine düştüğü ailelerdeki çocukları yazmak istiyorum.
Bir ara “İbadet – Ticaret – İhanet” ayrımı yapılmıştı. Sonra çabuk unutuldu ve kim nasıl irtibatlandı ise soruşturma, kovuşturma, yargılama, mahkumiyet, mağduriyetle tanıştı. KHK tırpanı vurdu geçti yüz binleri. Berat alsanız göreve geri dönemediniz. Çünkü “Devlet sadakatinizden emin olmadı.” Devlet kimdi ki?
Çocuklar… Anne – babalarının bir hizmet hareketi içinde yer aldığını düşünüyorlardı. İyi insandılar, iyiliksever insandılar. Onlardan kimseye kötülük gelmezdi.
Sonra bir gün darbe girişimi oldu. Bombalar patladı Ankara’da, İstanbul’da… Uçaklar uçtu. İnsanlar öldü. Böyle bir işe girişenler anne-babalarının içinde yer aldığı hareketin insanları olabilir miydi?