Karşımda 54 yaşında bir profesör var. Zaman zaman kendisine hakim olamıyor, ağlıyor. Karşınızda böyle bir insanın gözyaşlarına hakim olamadığını gördüğünüzde ne hissederseniz, öyle oluyorum ben de.
Dicle Üniversitesi’nden ihraç edilmiş, 46 gün tutuklu kalmış, şimdi adli kontrolle dışarda.
Bitlis Ahlat’tan. “Türkmeniz” diye tanımlıyor kendisini, ailesini.
Anlattıklarından, önce, bugün ve iktidar için en anlamlı olabilecek hususu nakledeyim. Hani “Referandumda risk alanları” diye bahsettiğim bir husus var ya, bu FETÖ operasyonları çerçevesinde ortaya çıkacak “Yan etkiler”in halk oylamasına yansıması meselesi...
Diyor ki:
- Ben 16 kardeşten okuyan tek kişiyim. Aile içinde adeta rol modelim. Yeğenler vs. bana bakarlar. Şu anda benim durumuma bakıyor ve olan biteni bir türlü anlayamıyorlar.
- Tek anneden mi, diyorum.
- Tek anneden, diyor.
- Ablam, diyor, Tayyip Bey’den bahsederken “Gurban olduğum” diye söz başlar, diyor. Kardeşime bu yapılıyor, ben şimdi ne yapacağım, diyor. Kardeşlerim, yeğenlerim, hısım akraba... Aynı duygular içinde.
Ne dersiniz?
Hiçbir zaman FETÖ’cü olmadığını, evet, Risale-i Nur çevresinden olduğunu ama FETÖ hareketine hep mesafeli durduklarını, hatta Risale-i Nur çizgisini deforme ettiği gerekçesiyle o çizgiyle mücadele edildiğini belirtiyor. “Meşveret çevresindeniz” diyor. “Meşveret nedir” diyorum, “Üstad’ın talebelerinden hayatta kalanların, mesela Hüsnü Bayram ve Mehmet Fırıncı ağabeylerin oluşturduğu bir istişare grubu var, o çevre ile ilgiliyiz” diyor.
- Polis oturttu karşısına: “Söyle bakalım ne biliyorsun” dedi.
- Neyi söyleyeyim, neyi soruyorsunuz?
- Söyle canım işte, bildiklerini.
- Sonra Savcı oturttu karşısına: “Söyle bakalım ne biliyorsun” dedi.
- Neyi söyleyeyim, neyi soruyorsunuz?
- Söyle canım işte, bildiklerini.
- Bir suç isnadı yok, içeri atılıyorsunuz, 46 gün kalıyorsunuz, sonra ihraç... Bütün meslek hayatınız bitiriliyor. Sigorta yok. Maaş yok. Hasta olmaya korkuyorum Ahmet Bey, diyor. Gözleri yaşarıyor. Eşim hasta oldu, doktora götüremedik, diyor.