ETA, PKK ve çözüm süreçleri

Başbakan Ahmet Davutoğlu'nun Mardin'de bölgeye yönelik yeni önerileri ilgiyle karşılandı ama beklenen de bir an önce hayata geçirilmeleri.
Çünkü Türkiye'nin Kürt meselesinde Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın tarihi Diyarbakır konuşmasıyla başlayan, Habur, Oslo ve Çözüm Süreci'yle devam eden güçlü bir geçmişi var. Bu süreçler, eksikliklerine, iç ve dış bütün engellemelere rağmen halkta karşılık buldu. Ancak henüz istenilen noktada değil.
Bunun birçok nedeni var. Sorunun çok boyutlu etnik bir mesele olması, bölgenin suni devletlerden oluşması, bölgeyle ilgili bölgesel ve küresel devletlerin kirli hesapları ve en önemlisi onlar açısından da kullanışlı olan PKK'nın şiddeti önceleyen ideolojisi.
Bütün süreçlere bakın, bir noktaya geldikten sonra PKK bir gerekçe bulup süreci sonlandırıyor. Bu sonlandırmalarda bütün bu kirli ilişkilerin etkisi var.
Durumu Öcalan'ın 2003 yılında Avni Özgürel'e söylediği şu söz özetliyor:
"Bu işi ben bitireyim desem, beni bitirirler. Türkiye tarafında en yüksekte buna karar verecek emir noktasındaki insan bu işi bitireyim dese, bitirtmezler, onu bitirirler" 
Şu anda bu gerçeği bir kez daha yaşıyoruz. Suriye üzerinden karşı karşıya kaldığımız derin kuşatmayla sorun çok daha karmaşık bir hale getirilmek isteniyor. PKK'nın şiddetle ilişkisi ise durumu daha da derinleştiriyor.
Peki, bu kısır döngüden nasıl çıkacağız?
Tek çare var; PKK'ya rağmen çözüm girişimlerinden vazgeçmemek. Çünkü bugün Kürt toplumu, şiddete, "hendek terörüne" destek vermiyorsa bunda çözüm süreçlerinin ciddi katkısı var.