Sedef Kabaş

Kılavuzu karga olanın burnu boktan kurtulmaz.

Her koyun kendi bacağından asılır.

At sahibine göre kişner.

İt ürür kervan yürür.

Leyleğin ömrü laklakla geçer.

Vakitsiz öten horozun başını keserler.

Sinek küçüktür ama mide bulandırır.

Eşek hoşaftan ne anlar.

Havlayan köpek ısırmaz.

Anlayana sivrisinek saz.

Deveyi diken…

Kurt dumanlı havayı sever.

Tavşan boku gibi, ne kokar ne bulaşır.

Denize düşen yılana sarılır.

Öküzün trene baktığı gibi bakma.

Burada başçavuşun eşeği mi osuruyor?

Kedi götünü görmüş yara sanmış.

Kimin tavuğuna kışt demişiz?

Bülbülün çektiği dili belası.

Maymun gözünü açtı.

Çil yavrusu gibi dağıldılar.

Süt dökmüş kediye döndü.

Attan inip eşşeğe bindi.

Attığın taş ürküttüğün kurbağaya değmedi.

Deveyi havuduyla yuttu.

Aç ayı oynamaz.

Armudun iyisini ayılar yer.

Yuvayı dişi kuş yapar.

Kasap et derdinde, koyun can derdinde.

Kedi uzanamadığı ciğere murdar der.

Kediye ciğer emanet edilmez.

Kurt kocayınca köpeğin maskarası olur.

Eşeğe altın semer de vursan, eşek yine eşektir.

Fincancı katırlarını ürkütme.

Tavşana kaç, tazıya tut.

Tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır.

Ayı yavrusunu severken öldürürmüş.

At izi it izine karışmış.

Kuzguna yavrusu ak görünür.

Eşek olana semer vuran çok olur.

Aç tavuk kendini buğday ambarında görür.

Horoz ölür, gözü çöplükte kalır.

Köprüyü geçene kadar ayıya dayı derler.

Aslan yatağından belli olur.

Yılanın başı küçükken ezilmeli.

Büyük balık küçük balığı yutar.

Atın ölümü arpadan olsun.

Eşeğin aklına karpuz kabuğu düşürme.