Türkiye adına, insanlık adına, sosyoloji adına

Aydınlanma dedik, bilimsellik dedik, ilerleme dedik, modern dedik, yetmedi postmodern dedik, dönüp dolaşıp insanlık adına geldiğimiz noktanın en ilkel insanın düşünme seviyesinden bir arpa boyu yol ilerlememiş olması insanlığın büyük trajedisi olsa gerek.

Son zamanlarda insanların değişik olaylara verdiği tepkilere, bu tepkiler adına ortaya koydukları düşünce performanslarına baktığınızda bu intibaa kapılmadan edemiyorsunuz. Birbirlerine sloganlar haykıran profesörler, sövgüler fırlatan siyasetçilerden biraz hallice olabiliyor.

Siyasal-sosyal analiz diye insanların sadece en basit duygularını, nefretlerini veya aşırı sevgilerini yüzlerine yansıyan ifadeleri de esirgemeden otomatiğe bağlayarak döktürmeleri ülke adına da gelecek adına da umudu tüketen manzaralar. Şükür ki, Allah’tan ümit kesilmez, O umudun en tükenmeye yüz tuttuğu anda, tam da bu...