“Fâsık kimsenin yüzüne gülme!.."

 

İbrâhim bin Usayfir hazretleri evliyânın büyüklerindendir. Kâhire’de doğdu. 942 (m. 1535) senesinde aynı yerde vefât etti. Buyurdu ki:

"Allahü teâlâ, Tahrîm sûresi 6. âyet-i kerîmesinde meâlen buyuruyor ki: (Ey îmân edenler! Kendilerinizi ve evlerinizde olanları Cehennem ateşinden koruyunuz. O ateşin odunları insanlar ve taşlardır. Orada görevli, sert ve acımasız kızgın melekler vardır. Onlar, Allahın emirlerine isyan etmezler. Ne ile emrolundularsa onu yaparlar.) İşte bu âyet-i kerîme, din sahiplerine bildirilen bir emirdir. Allahü teâlâ, bu nasihati kabule bizi muvaffak eylesin. Bu nasihati kabul edene, kendisine her yönüyle yaklaştıracak faziletleri ihsân buyursun.”

“Her şeyin bir zekâtı vardır. Aklın zekâtı da uzun uzadıya hüzünlenmek (ve derin düşünmektir). Bu yüzdendir ki, Resûlullahın (sallallahü aleyhi ve sellem) hüznü aralıksız ve kesintisizdi.”

“Fâsık (açıktan günah işleyen) kimsenin yüzüne gülen bir kimse, Müslümanlığı tahrip etmek için çabalamıştır.”