Ya “alamam” deseydim?
“Hatırımdan ömür boyu çıkmayacak ve bana verdiği hayat dersini unutmayacağım...” Yaşadığım bir hatıramı siz okuyucularla paylaşmak istiyorum... Çarşıda acele acele derse yetişmek için yürüyordum. Önüme birden 6-7 yaşlarında bir erkek çocuğu...
“Hatırımdan ömür boyu çıkmayacak ve bana verdiği hayat dersini unutmayacağım...”
Yaşadığım bir hatıramı siz okuyucularla paylaşmak istiyorum... Çarşıda acele acele derse yetişmek için yürüyordum. Önüme birden 6-7 yaşlarında bir erkek çocuğu gelerek çok mahcup, utangaç bir tavırla "abla bana döner ekmek alır mısın?" dedi.
Çok sessiz söylediği için başta tam anlayamadım. “Efendim” dedim.
Tam karşıdaki döner ekmekçiyi göstererek “bana döner ekmek alır mısın?” diye tekrar etti. Ben de hemen “alırım, gel” dedim.
Arkamdan geldi, beraber girdik. Çalışana çocuğu göstererek “bi döner ekmek yapar mısınız?” dedim. Çalışan kişi çocuğa “dürüm mü, ekmek arası mı olsun” diye sordu. Çocuk “ekmek arası olsun” dedi.
Ben de çocuğa “burada mı yiyeceksin?” diye sordum. Başta “evet” dedi. Yanında da ayran söyleyecektim ki çalışan kişiye “paket yapar mısın abi?” dedi.