Sığınılan tek kapı: Dua
“Allah’ım, sevdiğin kulların hürmetine… O arabanın yolunu buradan geçir...” Yıllar önce bir gece yarısı Pasinler’e giderken yolda muavinin “inecek var mı?” sorusuyla uykudan...
“Allah’ım, sevdiğin kulların hürmetine… O arabanın yolunu buradan geçir...”
Yıllar önce bir gece yarısı Pasinler’e giderken yolda muavinin “inecek var mı?” sorusuyla uykudan sıçrayıp arabadan aşağı inmiştim. Muavin de “devam et!” diyerek kapıyı kapatmıştı. Otobüs çekip gitmişti. Karda kışta zifiri karanlıkta dağ başında olduğumu fark ettiğimde iş işten geçmişti...
Ölüm göz göre göre geliyordu işte… Kesin ölecektim… Hatırıma çocuklarım, mesai arkadaşlarım, akrabalarım geliyordu… Bulunduğum bu ortamdan daha soğuk ve korkunç gelen ölümü düşünüyorum. Allah’ım öleceğini bilmek ne zor bir şey… Ben az sonra öleceğim işte… Kesin öleceğim… Vücudumu soğuk terler basıyor… Biraz sonra tekrar üşüyorum…
Kurtulabileceğime dair en ufak bir işaret yok. Vakit ilerledikçe ben tükeniyorum…
Günümüzde yaşanmış hatıralar
25 Mart 2024 | 100 Okunma
Köyde market tavuğu mu?
05 Ocak 2024 | 142 Okunma
İlle vatan ille vatan
04 Ocak 2024 | 69 Okunma
"Köylüme selam söyle"
03 Ocak 2024 | 93 Okunma
İlaç gibi sohbet
02 Ocak 2024 | 121 Okunma
TÜM YAZILARI