İnsanın zaafıyla şaka olmaz!

“Yapma şunu al buradan götür çok korktum, neden getirdin bunu buraya!” Yine bir gün sağlık ocağında odamda oturmuş hasta bekliyordum. Yalnızdım ve kimse yoktu. Mevsim yaz olduğu için köyde hemen herkes bağında, bahçesinde, tarlasında çalıştığı için gündüz pek hasta olmuyordu.

Yanımızdaki köy kahvesinde işe güce gidemeyen birkaç ihtiyar dışında fazla kimse de görünmüyordu. Can sıkıntısından elime gazete alıp okumaya başladım. İyice dalmış otururken mahalleden Ali isminde bir komşumuz açık olan kapıdan başını uzattı, içeride kimse var mı yok mu diye kontrol ettikten sonra kimsenin olmadığını görünce yavaş yavaş içeri girdi. Yanıma yaklaştı ama nedense bir eli arkadaydı ve neden o elini öyle tuttuğuna bir anlam verememiştim, eli de zaten net olarak görünmüyordu.

YAZININ DEVAMI