Hayatının en acı haberi!..

“Hatıralarımın içinde hiç unutamadığım ve unutamayacağım birini sizlere aktaracağım...” Avcılık ve askerlik unutulamayan iki arkadaşlıktır. Senelerdir ne ben onları unuttum...

“Hatıralarımın içinde hiç unutamadığım ve unutamayacağım birini sizlere aktaracağım...”

Avcılık ve askerlik unutulamayan iki arkadaşlıktır. Senelerdir ne ben onları unuttum, sağ olsunlar ne de beni onlar. Benim grubumda o da emekli Havacı Astsubay Hasan Otay isminde bir arkadaş da var. Asker olmamız dolayısı ile birbirimize daha da ısındık. Ailece de gidip gelir olduk. Bir kız, iki oğlu vardı. Oğlunun biri beden eğitimi hocası, diğeri de hava yüzbaşısı idi. Şarkışla’da görevli idi. Bazı şeyler babadan evlada geçermiş. Asker olan oğlu da babası gibi avcıdır. Hasan Otay Ağabeyimiz hava fotoğrafçısıdır. Askerlikteki alışkanlığını hiç unutmamış. Her ava gidişte fotoğraf makinesi omuzundan inmez. Çeşitli kareleri çeker tab etmeyi de kendi en güzel şekilde yapar arkadaşlara dağıtırdı.

Albümümdeki resimlerin çoğu ona aittir. Onun başka bir meziyeti de bir aşçı kadar güzel yemekler yapmasıdır. Her avda öğle yemeğimiz pişirilen kekliklerin yanında onun enfes yemekleri de eksik olmazdı. Hele sabahleyin bize ikram ettiği enfes salebinin tadı hâlâ damağımızda.

Ailece görüştüğümüzden evde de rahmetli yengemize yardım etmekten zevk alırdı. Ayrıca bir de filateli merakı vardı. Av için her zaman bir köpek beslerdi. Hemen hemen her gün dükkânıma uğrar avdan, askerlikten hatıralar anlatırdı. Hiç kimseye kırgınlık taşımaz, sevecen saygı değer bir abimizdi.

Hiç unutmam bir avımızda, karlı bir günde avlanırken farkında olmaz, kalkan kekliğe ateş edince tüfek elinde parçalanır. Az çok ayrı mesafelerde avlandığımız için bize bağırdı.

YAZININ DEVAMI