Doktor da çok sevinmişti...

“Şimdi radyoda TV’de ne zaman bir kan aranıyor anonsu duysam annem aklıma gelir...” Hayâlimden hiç silinmeyen o dehşetli günü, daha dün gibi hatırlıyorum... Biz kendi hâlinde mutlu bir aile idik… Ne olduysa o...

“Şimdi radyoda TV’de ne zaman bir kan aranıyor anonsu duysam annem aklıma gelir...”

Hayâlimden hiç silinmeyen o dehşetli günü, daha dün gibi hatırlıyorum... Biz kendi hâlinde mutlu bir aile idik… Ne olduysa o senenin yazında oldu. Sevgili annem, birdenbire hastalanmıştı. Önceden de ufak tefek rahatsızlıkları olurdu ama bu defa başkaydı. Doktorlar, mutlaka Ankara’ya, büyük hastanelerden birine götürmemiz gerektiğini söylediler. Babam, annemle beraber gidince biz de hâliyle teyzemlerde kalmak durumundaydık.

Anneciğim birkaç güne kadar dönecek sanıyordum. Babam, her akşam bizi telefonla arıyor, annemin sağlık durumu hakkında bilgi veriyordu. Her defasında biraz rahatlıyorduk ama ertesi günün akşamına kadar, o bitmek bilmeyen vesvese içimizi bir kurt gibi kemiriyordu. Rüyalarımda her gece annemi görüyor, büyük bir istekle ona koşuyor, koşuyor bir türlü kavuşamıyordum. Kan ter içinde uyanıp, hıçkırarak ağlıyordum. Babamın son telefonu bizi iyiden iyiye üzmüştü. Annem kesinlikle ameliyat olacaktı...

YAZININ DEVAMI