“Ama çok geç kalmışsınız”

“Akşama doğru yavaş yavaş kendine gelen kardeşimle görüşebildik ama pekiyi değildi” Dışarıda fırtınanın sesi, yan odada kardeşimin acı içinde inleyişleri duyuluyordu. Bu...

“Akşama doğru yavaş yavaş kendine gelen kardeşimle görüşebildik ama pekiyi değildi”
 
Dışarıda fırtınanın sesi, yan odada kardeşimin acı içinde inleyişleri duyuluyordu. Bu, kardeşimin hastalığının üçüncü günü idi. Onu bir gün önce hastaneye götürmüş; karnındaki sancıların bir üşütme sonunda meydana gelen basit bir karın ağrısı olduğunu öğrenerek gelmiştik.
Önce bu teşhise sevinmiştik. Ama gün boyu gittikçe şiddetlenen ve aldığı ilaçlara rağmen dinmek bilmeyen sancıların, mutlaka bir başka sebebi olmalıydı. Sabahı zor bekledik. Babam kardeşimi yine aynı doktora götürüp; sancısının geçmediğini belirterek, yeniden muayenesini istemişti. Muayene sonunda yine bize ısrarla “üşütme” kaynaklı olduğunu söylüyorlardı. Bunun üzerine bir de özel muayenehaneye götürmüşlerdi.
Yapılan tahliller neticesinde, apandisitin maalesef saatler önce patlamış olduğunu öğrenmiştik. Ve en yakın hastanede ameliyata alınmış, babam bize haber göndererek gelmemizi istemişti.
Annem ve babamla birlikte, Allahü tealanın onu bize bağışlaması için dua etmekten başka bir şey yapamıyorduk...
YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Günümüzde yaşanmış hatıralar 25 Mart 2024 | 100 Okunma Köyde market tavuğu mu? 05 Ocak 2024 | 142 Okunma İlle vatan ille vatan 04 Ocak 2024 | 69 Okunma "Köylüme selam söyle" 03 Ocak 2024 | 93 Okunma İlaç gibi sohbet 02 Ocak 2024 | 121 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar