“Kırın bacağını suçu bana atın!..”

Bizim memleketin kahve sohbetleri meşhurdur…
Her kentimizde bol miktarda bulunan kahvehanelerde her Allah’ın günü, memleket bir kaç kez kurtarılır örneğin!.. Hakemlerin ne kadar taraf tuttuğu, örnekleriyle defalarca anlatılır mesela…
Her Türk yurttaşı kendi mesleğinin yanında en kralından teknik direktördür; “Ahh be hocam o çocuk o kanatta oynatılır mı?” diye başlayıp kendi ideal “11”ini bir çırpıda anlatır çoğu!..
Mahallenin namusu, komşu kızın iffeti, sokakların düzen ve huzuru da gençlerin omuzlarındadır!.. Mahallenin kızına dışarıdan göz koymak, yamuk yapmak kimsenin haddine değildir; acilen duruma müdahale edilir, “o itin” ağzı burnu bi güzel düzeltilip gönderilir!..
Aynı gençlerin mahalledeki kızlarla ilgili yorumları, düşleri, hayalleri de bir başka alemdir tabii!.. Mahalleye mensup olmanın önceliğidir söz konusu olan!..
Toplumsal, siyasal meselelerde adaleti anında sağlayan yurttaş sayısı da az değildir… Hemen oracıkta meseleyi çözümler, suçluyu tespit eder, bi güzel yargılar ve cezasını kesiverir:
–Abi, iki tanesini sallandıracaksın bak bi daha  yapıyorlar mı?!.
Tüm bu saydıklarım, “ağız burun düzeltmek” gibi aşırılıkların haricinde bir tür iç boşaltmak, adalete katkı hissini okşamak, karınca kararınca meselelere çözüm bulduğu düşüncesini okşamak, etrafındakilere ne çok şey bildiği duygusunu vermek olarak anlaşılabilir hatta hoşgörüyle bile bakılabilir!..
-Bir yaptırımı, asayişi bozacak tehlikesi de yoktur haliyle!..

Yasaları bozuk para gibi harcayan içişleri bakanı!.. Peki bu kahvehane sohbetini yapan, yasaları uygulamak, korumakla yükümlü bir bakan, üstelik içişleri bakanı ise?!.
Emrinde güvenlik güçleri, istihbarat birimleri bulunan, tüm yurttaşları can ve mal güvenliğini sağlamaktan sorumlu içişleri bakanı ancak bir kahvehane sohbetinde söylenebilecek sözleri hem de kürsüden söylerse...