Bir toplumun gençleri işsizliğe mahkum olursa!..

Şöyle bir ülke düşünün:
Bu ülkenin hemen her kentinde bir üniversite bulunsun…
O üniversitelerde siyasi kayırmacılıkla görev alan bazı öğretim üyeleri, bırakın hoca birikimi ve kalitesini, iyi eğitimli bir lise mezunu kadar bile donanımlı olmasın!..
Öğrencisinde en ufak bir saygı yaratmasın…
Çoğu tabeladan ibaret olan bu üniversitelerin bazı fakültelerinde, sınav sistemi nedeniyle okumak zorunda kalan öğrenciler, daha kayıt yaptırdıkları gün, çok büyük başarıyla diplomalarını alsalar bile, işsizliğe mahkum olacaklarını bilsinler…
Hem de neredeyse hayat boyu!..
O gençte motivasyon mu kalır?..
Onun yerini gelecek kaygısı alır…
Bir genç için ne büyük talihsizlik, ne acı bir gerçek!..

★★★

Prof. Özgür Demirtaş’ın internete yüklediği bir konferans videosunu seyrediyorum.
Hoca salonu hıncahınç dolduran gençlere sesleniyor:
“Gelecek kaygısı olanlar ellerini kaldırsın…”
Tüm eller havaya yükseliyor…
Vah o gençlere vah!..