Ekranın Ahlâkı, Neslin Yükü

Eskiden haber sunuculuğu bir meslekti.
Ağırlığı vardı.
Cümlesi ölçülüydü.
Mimiği bile yerindeydi.

TRT ekranında kadınlı erkekli spikerler vardı.
Genel kültürleriyle, Türkçeleriyle, haberi yorumsuz sunma disiplinleriyle izleyiciye “devlet ciddiyeti” hissettirirlerdi.
Kimse spikerin kaşına gözüne değil, söylediği kelimeye bakardı.

Çok da eski bir çağdan söz etmiyoruz aslında.
Ama sanki araya yüzyıllar girmiş gibi…

Bugün özel kanalların çoğunda ekran; haberin değil, bedenin, imalı bakışın, flörtöz davranışın, avamlığın vitrini.
Gündüz ahlâk dersi verip, gece bambaşka hayatlar süren bir medya düzeni var.
Millete “ahlaki değer” anlatan kanallardaki spikerlerin bir de gece mesaileri var.

Bu çelişki tesadüf değil.
Bu bir iklim meselesi.

Asıl kırılma ise gençlikte.