Endülüs mavisi

“Şimdi, bazı arkadaşlar kameraman mavi çekmiş diyecekler, ama hayır, Endülüs Mavisi'dir bu...” Böyle diyor kendi kendine konuşurken, bir yandan da çektiği ham görüntülere bakarken Abdullah Aydemir.

Sanki akşam vakti, güneş batmış ama hava kararmamış henüz. Veya sabah namazından hemen sonra güneş doğarken etrafı kuşatan mavi hare gibi bir şey. Gök mavi yer mavi, evler, sokaklar, El Hamra Sarayı, önündeki serviler ve yaslandığı tepeler bile, sanki mavi bir mercekten bakıyorlar. Şiir gibi dedim, hüzünlü bir şiir. Sonra baktım ki görsek de görmesek de, gitsek de gitmesek de, Endülüs bizim kalbimizde bir şiir gibi oku