Nihat bizim neyimizdi?

O Gülbahar Hatun'un / Atapark'ın çocuğuydu, ben hemen yukarısındaki Erdoğdu Mahallesi'nin. O Maçkalıydı, ben Tonyalı. O Ülkücüydü, ben Büyük Doğucu. Ne ki mefkûre bakımından da refiktik....

O Gülbahar Hatun'un / Atapark'ın çocuğuydu, ben hemen yukarısındaki Erdoğdu Mahallesi'nin. O Maçkalıydı, ben Tonyalı. O Ülkücüydü, ben Büyük Doğucu.
Ne ki mefkûre bakımından da refiktik. Sonuçta Trabzon'un ülkücüsüydü; "Kanımız aksa da zafer İslam'ın" diyenlerden. Kaldı ki daha orta mektep yıllarımdan Büyük Ülkü Derneği'nin yabancısı değildim.
Hayır, Trabzon'da yolumuz hiç kesişmedi. Fakat Mareşal lakaplı "Musa abi" misali (düşmanın münasip yerlerini paslı jiletle kesip ordusuna intizam veren) "delilerimiz" bile ortaktı.

*** Onunla ilk kez 1984'te Ankara'da tesadüfen yolumuz kesişti. Tesadüfen diyorum, çünkü Ulvi Alacakaptan ve merhum Hasan Nail Canat'la birlikte bir tiyatro oyunu için gittiğimiz...

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Bir arzunun aşırı acıklı hikâyesi 04 Aralık 2025 | 461 Okunma Bitmeyen kin 03 Aralık 2025 | 857 Okunma Futboldan öte, futboldan ziyade 02 Aralık 2025 | 237 Okunma Aman dikkat! 29 Kasım 2025 | 314 Okunma İftiranın kaynağı içeride 27 Kasım 2025 | 823 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar