Ben 10 gün önce nasıl öldüm?

Top oynamamızı istemeyen, dahası her fırsatta topumuzu kesen komşu apartmanın en üst katındaki Meskune Teyze'nin üzerimize bir kova su boca ettiği gün "ölmesini" dileyince annem azarlamış, "Hiç kimsenin ölmesini isteme oğlum!" demişti, "Herkes yerini doldurur..."
Henüz ilk mektebe gidiyordum.
Herkesin öleceğini biliyordum elbette ama herkesi bekleyen bir yerin olduğunu bilmiyordum.
Demek ki, insanların birbirini çiğnemek pahasına elde etmek istedikleri yerlerin dışında bambaşka bir yer daha vardı.
Zengin veya fakir, mazlum veya zalim, yaşlı veya genç istisnasız herkesin dolduracağı bir yer.
Bu hakikatin künhüne varanlar, son durak mesabesindeki bu yere bir başkasının daha erken varmasından sevinç duyamaz.
"Her can ölümü tadacak..."
Erken varan sırasını savar sadece.
Modern zamanlarda ölüye de ölüme de saygı kalmadı. O kadar ki...