Elifsu’nun kaleminden bir Ümran isyanı

Sadece geride bıraktığımız haftanın değil, son yılların en çarpıcı karesiydi. Suriye’de bombaların arkasında bıraktığı enkazın altından çıkarılan minik Ümran’ın görüntüsü... Bir ambulansın içinde otururken, büyüklere “bana reva gördüğünüz dünya bu mu?” diye sorar gibi duruşu... Ağlamayı bile aklına getiremediği bir şok halinde çevreye soran bakışlarla bakması... Sonra yüzünü sildiği eline bulaşan kana daha bir şaşkınlıkla bakışı...

“Bana kanı, bana gözyaşını, bana bombaların yerle bir ettiği yuvamı mı bırakıyorsunuz miras olarak?” şeklindeki yüz ifadesiyle günümüz medeniyetinin suratına inen tokadını...

Elifsu Şen, gencecik bir lise öğrencisi... Ümran’ı yazmış gönderdiği mesajında... Aynen alıntılayıp, size sunuyorum ben de bu küçük kalbin Ümran için isyanını... İşte Elifsu’nun Ümran isyanı:

“Bakın! Ezberleyene kadar bakın şu surata. Bizler sıcacık yataklarımızda uyanmaya, kalkmaya naz ederken Ümran; 5 yaşındaki o masum meleği bombalar uyandırdı yatağından. Kendi kanını kendi elleriyle sildi. Ellerine baktı. “Neydi bu? Anne nerdesin başımdan akan boya ne?”

Kendi elleriyle sildi kanını Ümran. Bizler elimize iğne batınca hoplayan bizler... Vah ki vah bize. Yazık ki yazık.

Bakın! Hanzala döndü yüzünü. Bakın eğer cesaretiniz varsa.

Silin kanını. Temizse elleriniz.

Gözlerini kapadı batılı anneler çocuklarının. “Bakmayın psikolojiniz bozulur”!!! Babaları silah sattı, öldürülsün diye Müslüman çocukları.

Dünya. Her zamanki gibi suskun dünya. Psikolojisi bozulmasın diye kapadı gözlerini dünya. Oysa bunu yaparken farkında mıydı ki psikolojisi bozulmuştu zaten. Vicdanı bozulmuştu dünyanın. Vicdan terk etmişti bu toprakları.