Gezmek mi?

Çok yaşayan mı, çok okuyan mı, çok gezen mi bilir?
Bence hepsi… Çok yaşayanın tecrübeleri, okuyanın bilgisi, gezenin görgüsü…
Neden sadece tek şıkla sınırlı kalmamız gerekiyor ki? İnşallah çok yaşayalım ki, çok okuyup, çok gezebilelim…
Gezmek denince akla bol boş vakit ve harcanacak paralar geliyor. Günümüzde seyahat etmek, eskiye nazaran çok daha konforlu ve hızlı hale gelse de maliyet açısından herkesi düşündürüyor.
Özellikle yurt dışı seyahatler…
Pasaportla birlikte başlıyor masraflar. Vize, yol masrafları, kalacak yer, yiyecek, içecek derken bütçeyi gerçekten sarsacak meblağlar söz konusu olabiliyor.
Parayı gözden çıkarıp yurt dışına gitmeye karar verseniz bile, vize kabusunu atlatmanız kolay olmuyor maalesef. Özellikle de Avrupa’ya giriş için gerekli Schengen vizesini almak bazen gerçekten insanı çileden çıkarabiliyor.
Sadece bir haftalık vize için bile bankadaki paranızdan, tapularınıza, üzerinize kayıtlı mal varlığınıza kadar istenen belgeler, yatırılan vize parası, doldurulan formlar ve gördüğünüz potansiyel suçlu muamelesi insanın ağrına gidiyor gerçekten.
Siz de kendinizi direkt potansiyel şüpheli olarak hissediyorsunuz ve durduk yere aksini kanıtlamaya uğraşıyorsunuz. Hele başvuru formlarında sorulan bazı sorular ‘‘Bunlar bizimle dalga mı geçiyor?’’ dedirtecek cinsten.
Hiç uyuşturucu kaçakçılığı, fahişelik veya kadın satıcılığı ile uğraştınız mı?
Terörist olarak tanımlanan bir teşkilatın üyesi veya temsilcisi misiniz?
Herhangi bir çatışmaya katıldınız mı veya bu tür çatışmada mağdur oldunuz mu?
İngiltere vizesi için başvuru yapanlara, soykırım, savaş suçu ve insanlığa karşı suç işleyip işlemediği sorusu yöneltiliyor. Eğer soruyu ciddiye almaz şaka olsun diye ‘‘Evet’’ şeklinde cevaplandırırsanız, muhtemelen bu ülkeye bir daha hiç vize alamazsınız.
Bu tür soruların amacını bir türlü anlayabilmiş değilim. Vize almak isteyen biri neden böyle bir itirafta bulunsun?
Vize prosedü...