Nakşu’l-Fusus’un mana menzilleri

Fusûsü’l-hikem, Şeyh Muhyiddin İbnü’l-Arabî’nin (ö. 1240) en önemli eserlerinden biridir.

Nakşu’l-Fusûs, Şeyh’in Fusûsü’l-hikem’inden belli başlı konularda bizzat yaptığı özettir.

Nakdü’n-nusûs fî şerhi Nakşi’l-Fusûs, Abdurrahman Câmî’nin (ö. 1492) Şeyhin Fusûsü’l-hikem’inden yaptığı ihtisarın (ve devamında şerhin) adıdır.

William Chittick, “İbnü›l Arabi’nin Nakşu’l-Fusûs’unu, Câmi’nin - bütün eserin tahmini olarak yüzde on beşini temsil eden - şerhinin özetiyle birlikte” ve yine Câmi’nin risalesini “…ana konular üzerine yapılmış başka metinlerden yaptığı ayrıntılı seçmelerden derlenmiş bazı alıntılarla birlikte, metnin daha iyi anlaşılması için gerekli bazı yorumlarda” bulunarak İngilizceye çevirmiştir.

Turan Koç ise, Chittick’in bu metnini, onun imzası altında “Nakşu’l-Fusûs, İbnü’l-Arabî’nin Kendi Fusûsu’l-Hıkem Özeti” adıyla dilimize aktarmıştır. (İz Yayınları, İstanbul 2023)

Bu kitabın İbnü’l-Arabî ile başlayıp, şarihleri ya da mütercimleri olarak Abdurrahman Câmî’den Chittick’e ondan Koç’a ulaşan değerli hikayesi, kitabın ilk sayfalarında verildiği için ayrıca üzerinde durmamıza gerek...