Galatasaray Başkanı’na mesajımdır!..

Mustafa Cengiz Başkan, “zor durumdaki Galatasaray Kulübü’nün bin bir işi” ile uğraşıyor, tamam. Sanıyorum “başını kaşıyacak” zamanı yok. Tamam. Napolyon’un dediği gibi “Para... Para... Para...” velakin çare; “Galatasaray’ın  stadının altına ya da Müzenin yanına bir darphane lazım” galiba... Buraya kadar da tamam!..
Amma… Bir “velakin” daha, bazı işler var ki, “Paraya değil adama dayanıyor!..”
Ve sevgili Cengiz Başkan, siz “Murat Ece” gibi bir yardımcınızı, “Bu kulübü Dursun Özbek batırmış, biz kurtaracağız” diyen bir yardımcınızı kaçırıyorsunuz ve “sonraki hayatında başarılar diliyorsunuz”; olacak şey mi?..
Ne diyor Murat Ece; “Bir dizi mesele var. Mali tabloları incelemek yeterli... UEFA’nın, ‘Futbolcu satmadan alamazsın’ diyen transfer yasaklarına, Taçspor Kulübü ile olan mali kaçaklara, geleceğe dönük mali sıkıntıya, yönetim içinde yaşanan görüş ayrılıklarına ve de ‘Ben yaptım oldu’ mantığı ile plansız programsız adımlar atılarak aşılması gereken maddi-manevi sorunlara çare üretilemeyince istifa kaçınılmazdı. Ben Galatasaray’a yıllarını vermiş bir babanın oğluyum. İstifaya gerek gördüm o kadar. Fazlasını zaman söyler...”
Dahası var; Hatice Günay gibi Galatasaraylı Hanımefendi, “Galatasaray Adası hakkında açtığınız dava, yaptığınız itiraz reddedilince”, bakınız nasıl dert yanıyor, sosyal medyada; “Malum hukukçu değilim. Anladığıma göre kabaca davayı açarken kullanım hakkı bizde olan parselleri de dâhil etmemişiz, bu nedenle de iddia ettiğimiz hususlar (açık alanların daha fazla olduğu) sağlanmadığından muhatabımız kiracı olarak kabul görüyor! İşletmeci olsaydı, tahliyesi çok kolay olacaktı. Ada’dan çıkmak istemeyenin âdeta ömür boyu kullanımını sağlayacak sözleşmemizle kördüğümlerle karşı karşıyayız!
Neyse bu konu bir çoğumuz gibi beni de çok üzdü / üzüyor... Bu sarmaldan nasıl çıkamayacağımızı bilenlere karşı, nasıl çıkacağımızı bilenler henüz görünürde yoklar.”
Yıllardır, siz de dâhil bütün başkanlara “bu sütunlarda...