Bu topraklarda yaşayan genç kardeşlerime

Sevgili gençler! Sizi tanıyorum.
Biliyorum. Sizinle benzeşen ortamlarda büyüdük. İyi niyetli, alın terine değer veren, mert, cesur, dindar, sevgi gösterene sevgi gösteren, vicdanlı, aileye, Rabbine, namusuna, camiye, Kuran'a, peygamberine, değer veren insanlar olduğunuzu biliyorum.
Böyle olmanız gerekmiyor mu?
Küçükken; Kuran kursuna, camiye, medreseye gider. Kuran öğrenirdiniz.
Ufak tefek günahlar dışında günahtan kaçınırdınız. Haram paraya tenezzül etmez, dostluğa, bir kahveye, bir selama çok değer verirdiniz.
Sizin için Peygamberimiz Hz.
Muhammed (s.a.v.) ebedi önderdi, özlenecek insandı.
Namaz için camiye giderdiniz.
Tam olmasa da namazınızı kılardınız.
Tasavvufa ilgi duyardınız. Kuran'ı Kerim sizin için hayat iksiri idi. Şu anda da biliyorum böylesiniz. Büyük çoğunluğunuz böyle. Yoldan savrulmuşlar hariç.
Ama sonra ne oldu ki; birdenbire, dini değerler yerine size yabancı olan bazı düşüncelerin aranızda yayılması için ortam oluşturuldu.
Benim bildiğim, sizin için din; dilden, mezhepten, meşrepten, ekmekten, tuzdan önce geliyordu. Çoğunuz için hâlâ öyle.