Allah katında üstün olan kim?

İnsanları değerlendirme ölçülerimiz sağlam değil. Neye göre üstün ve iyi insan; neye göre itibarsız insan dediğimiz belli değil.
Dinimize göre üstünlük kriteri 'Takva'dır. (Hucurat, 13) Takva ise günahtan sakınma, Allah'ı her işte esas almak şuurudur. Nitekim şöyle kayda bağlanıyor bu kural:
'Ey insanlar! Doğrusu biz sizi bir erkekle bir dişiden yarattık. Ve birbirinizle tanışasınız diye sizi milletlere ve kabilelere ayırdık. Gerçekten Allah katında sizin en değerliniz, O'ndan en çok sakınan (takva üzere) olanınızdır. Hiç şüphesiz Allah alim ve haberdardır." (Hucurat 13)
Denilir ki bu ayet bir köle ile Hz. Peygamber (s.a.v.) arasında geçen bir olay üzerine inmiştir. Vahidi bunu şöyle anlatıyor: "Hz. Peygamber bir gün Medine'deki çarşıya uğradı. Orada bir köle satılıyordu. (İslam köleciliği kademeli olarak kaldırmak için bazı suç ve günahların kefareti olarak köle satın alıp azat etme yöntemini getirdi. Zira kölecilik güçlü bir sektördü ve mücadele etmeyi gerektiriyordu.)
Köle satılırken şöyle bağırıyordu: Beni satın alacaktan bir isteğim var. Bir şartım var. Alıcılardan biri sordu. Şartın ne? Köle şöyle cevap verdi: 'Beni satın alacak kişi, benim Hz. Peygamber'in ardında namaz kılmama engel olmayacak.'
Adam da bu şartı kabul etti ve köleyi satın aldı. Köle gerçekten de 5 vakit namazı Hz. Peygamber'in ardında kılıyordu. Efendimiz de onu görüyor ve seviniyordu. Bir gün köleyi göremedi. Sahibine sordu. Kölen nerede? Adam şöyle dedi: Köle humma hastalığına yakalandı.
Hz. Peygamber bunu duyunca arkadaşlarına; Kalkın köleyi ziyarete gidelim buyurdu. Hep beraber gittiler. Halini sordu. İlgilendi. Aradan birkaç gün daha geçince efendimiz kölenin sahibine yine sordu. Kölenin sağlığı nasıl diye. Adam, ölümü yakındır cevabını verdi.
Efendimiz yine kölenin evine gitti. O esnada köle son nefesini veriyordu. Efendimiz (s.a.v.) kölenin her şeyiyle ilgilendi. Köle vefat edince hazırlanmasını techizini, kefenlenmesini, yıkanmasını üstlendi. Hatta mezarını kazdırdı ve gömülünceye kadar yanından ayrılmadı.
Hz. Peygamber'in (s.a.v.) arkadaşları bu durumu garipsediler. Hatta ensar (Medineli Müslümanlar) şöyle dedi: Biz evimizi, barkımızı Hz. Peygamber (s.a.v.) ve Mekke'den gelen muhacirlere ayırdık. Malımız, mülkümüz ile Peygamber'e (s.a.v.) yardım ettik. Destek olduk. Ama o bir Habeşli köleyi bize tercih etti.