Bu Memleket Bizim…

1 Mayıs İstanbul dışındaki illerin hemen tümünde coşkuyla, büyük bir gerilim yaşanmadan kutlandı. İstanbul’da ise sürpriz yoktu!
Hükümetin “Taksim’de 1 Mayıs kutlatmam” inadı bayramın tadını bozdu.
2012 yılında Taksim’de yapılan kutlamaları AKP’nin tam resmi yayın organları bile öve öve bitirememişti. Taksim 1 Mayıs’a kapatılınca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne başvuruldu. AİHM bu hakkı teslim etti. Ancak AKP direniyor.

***

Kutlamalara biz de İzmir’de katıldık. 1 Mayıs’ın dışında başka bir program koymadık. Saat 11.00’den 17.00’ye dek Gündoğdu Meydanı ve çevresindeydik.
Gündoğdu bir kez daha Türkiye’deki renklerin tümüne ev sahipliği yaptı.
Biz de hiç ama hiç ayrım yapmaksızın, olabildiğince geniş bir yelpaze içinde tüm alanı dolaştık. Herkesle selamlaştık.
Nostalji de yaşadık. 1 Mayıs 1979 İzmir Cumhuriyet Meydanı’nda büyük bir coşkuyla kutlanmıştı. Bugünün CHP Karşıyaka İlçe Başkanı Mustafa Özuslu ile o gün iki üniversite öğrencisi olarak oradaydık. Öğrenci yığınları alana girerken DİSK’e bağlı sendikaların, “gençlik gözbebeğimiz” diye haykırışı bir kez daha kulaklarımda çınladı.
Gündoğdu’da Özuslu ile o günleri anarken ortak gençlik arkadaşımız Cüneyt’le karşılaştık.
HDP’liler alanın heyecanı yüksek kesimleri arasındaydı.
TMMOB şapkalıların yaş ortalaması hayli yüksekti. Onların da çoğu bugünle karışık geçmişi yaşıyordu.
Sendikaların ayakta kalmayı başarmış olanları coşkulu bir katılımla dikkat çekiyordu.
CHP’nin Gençlik kolları ve Kadın kolları özenle hazırlanmış pankartlarla renk kattılar.
Atatürkçü Düşünce Derneği başta olmak üzere karanlığa karşı özveriyle mücadele eden pek çok dernek oradaydı.
Cumhuriyet Kadınları Derneği üyeleriyle ayaküstü hararetli bir sohbetimiz oldu. Ayrı bir yazı konusu olabilecek yoğunlukta konuştuk. Ayrılırken söylediğim şu söze hak verdiler: