11 Eylül, 12 Eylül, 15 Temmuz

Kurban Bayramımız mübarek olsun. Ümmetimiz için hayr olsun. Şehitlerimizin gölgesinde girilen bir kurban sevinci yaşıyoruz hep beraber. Kalpler bir miktar buruk bir miktar mahzun bir miktar sevinçli. İbrahim’in İsmail’ini Rabbi için feda etmeye hazırlandığı anlar misali canlarını hattı ve sathi müdafaa adına, işgal altında ümmet adına Rablerine sunan 15 Temmuz şehitlerimizin gölgesinde bir Kurban’ı daha idrak ediyoruz. Onlar ölü değiller. Sadece biz bilmiyoruz. Onlar biz görmesek de aramızda, duymasak da bizimle konuşmalarımızdalar. Şehitlerimizi rahmetle anıyor, mekanları Cennet olsun diyoruz...

Ne tuhaftır ki, 15 Temmuz şehitlerimizi “tanımak”ta direnç gösteren bir dünya var. Düzeltelim bir Batı var. Düzeltelim bir Amerika var. Avrupalılar geç, güç, kıyısından, köşesinden de olsa sonuç itibariyle darbe girişimindeki katliamı tanıdı, sağ gösterip sol vursa da sonuçlarını fehmetti, kabullendi. Amerika ise başka bir kategoride. Öyle ki adeta çanak tuttu, sonra “tüh olmadı” dercesine görmezden geldi. 15 sene önce tam da bugünlerde Amerika’nın 11 Eylül’ü oldu. Dünya ABD ile beraber ayağa kalktı, hele bir kalkmaya görsün, Amerika sopasını gösterdi hizaya soktu. Terör çağı o zaman başladı, ABD start verdi, kimsenin gıkı çıkmadı, hele çıka görsün...