Göçmenin çilesi biter mi?

Bilir misiniz, iki defa büyür insan…
Bir babası öldüğünde, bir de annesini kaybettiğinde.
Hayatta iki defa ölür insan…
Bir eşini kaybettiğinde, bir de eceli geldiğinde.
Ne zaman zulüm görür insan?
Bir haksızlığa uğradığında, bir de vatanından olduğunda.
Ya evlat acısı?
Onu hiç sormayın.
Hem içinde bir volkan taşır devamlı fokurdayan, hem de kendisi bir volkanın içindedir.
Çare yok…
Emir büyük yerden: Yaşayacaksın!
İşte şu günlerde, Suriyeli olmak, bütün bunları görmek, yaşamak demektir.
*
Vatanından olmuş, evini barkını terk etmiş, yakınları ölmüş, annesini de babasını da kaybetmiş…
Göç etmek zorunda kalarak çoluk çocuğuyla yollara düşmüşler.
Adına sığınmacı demişler, göçmen demişler, mülteci demişler.
Bin bir sıkıntı.
Bitmeyen bir çile.