Çocuklukta rüzgâr eken ergenlikte fırtına biçer

Klinik pratiğimde aynı şeyi tekrar tekrar şahit olunca, gördüğüm şey üzerine düşünüp onu anlamlandırmaya ve kavramsallaştırmaya çalışıyorum. Uzun süredir gördüğüm...

Klinik pratiğimde aynı şeyi tekrar tekrar şahit olunca, gördüğüm şey üzerine düşünüp onu anlamlandırmaya ve kavramsallaştırmaya çalışıyorum. Uzun süredir gördüğüm şey kafamda artık netleşti. Gördüğüm şey anne-baba ile çocuk arasında yaşanan şey. Anne-babalar çocuk yetiştirmede kırmızı kartlık hatalar yapıyorlar. Travmatik yaşantıya bağlı çocuğun zihni kişilik bölünmeleri üreterek baş ediyor. Gelişen kimlikler hem anne-babayla nefret ve öfkeyle ilişki kuruyor hem de ailenin hoş karşılayamayacağı şeyler yapar hale geliyorlar. Anne babalar da çocuklarından aşırı şikayetçi olacak şekilde bir yandan çocuklarını psikiyatr/psikologlara taşıyorlar öbür taraftan da kavga, evden kaçma, kendine zarar verme vb. davranış problemleri ile uğraşıyorlar. Biz gördüğümüz noktada ergen çocuk anne babasını sevmediğini ha

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Mutluluk ne kadar mümkün? 04 Ocak 2020 | 213 Okunma Ruh sağlığı açısından kimliklerimiz 30 Aralık 2019 | 267 Okunma Gündelik hayat seyrini seçebilme özgürlüğü 28 Aralık 2019 | 173 Okunma Acı çeken çocuğun baş etme mekanizmaları 23 Aralık 2019 | 231 Okunma Çocuklarda hayali oyun arkadaşı ne zaman normal? 21 Aralık 2019 | 138 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar