Dünyanın kırıldığım yeri
Dün bir arkadaşım hatırlattı. Halden anlar birine “insanların akıllı olup olmadığını nereden anlarsın?” diye sormuşlar. O da “konuşmasından” diye cevap vermiş. Tekrar sormuşlar: “Ya hiç konuşmazsa?” Tekrar cevap vermiş: “O kadar akıllısına rastlamadım henüz.”
“Bak bunu sadece sana anlatıyorum, tamamen aramızda kalsın” diye başlayan konuşmalar, verilen sırlar bilirim. Sonra o sırları bir başkasından, sonra bir başkasından, sonra bir başkasından çokça dinlemişliğim vardır. Zira “demirin tucuna, adamın picine” kaldığımız bir çağ burası. Sırrını, derdini, içinin sıkıntısını sıkıntısızca, zahmetsizce önüne koyabileceğin birini arar da bulamazsın. Öylece kalakalırsın çöl ayazında kalmış gelincik gibi. Dayan bakalım dayanabilirsen.
Sosyal çürüme yazıları 5: Varlık vehmi cumhuriyeti
27 Nisan 2024 | 20 Okunma
Sosyal çürüme yazıları 4: Ahlâkî pozculuk cumhuriyeti
23 Nisan 2024 | 434 Okunma
Sosyal çürüme yazıları 3: Şişirilmiş dudaklar cumhuriyeti
20 Nisan 2024 | 908 Okunma
Sosyal çürüme yazıları 2: Her türden bağımlılıklar cumhuriyeti
16 Nisan 2024 | 954 Okunma
Yavaş orman
14 Nisan 2024 | 291 Okunma
TÜM YAZILARI
