İyilerle birlikte olmak

Ortak nasihatlerden biridir bu: ‘İyilerle birlikte olunuz.’ Çünkü insan insanın rengine bürünür.

Herkes kendine göre iyidir. Kimse ‘ben kötüyüm’ demez.

İyiliği kendimizden, kötülüğü başkalarından biliriz hep.

Anladığımız: Kötünün, kötülüğün mazereti çok olur. İyinin, iyiliğin ise kaynağı tektir. Kötülük maddiyat, iyilik maneviyat gibidir. Dünyevî ve uhrevî.

İyileri nasıl bulacak, tanıyacağız?

Mesela: Normal ilişki kuramayan, sürekli muhit ve istikamet değiştiren, kardeşlik hukukunu gözetmeyen, dostlukta sebat etmeyen, insanları çok kolay karalayan, başkasının nasibini kıskanan, mahreme özen göstermeyen, hiç durmadan kusur arayan bir kimse ne olabilir?