Gazze için ses çıkarıyoruz ya

Gazze’de süregelen soykırım karşısında ülke olarak en çok bizim sesimiz çıkıyormuş. Herkes susarken bizim hükümetimiz gür sesiyle dünyaya hakikatleri haykırıyormuş. Bununla övünmeliymişiz.

Ses çıkarmak derken? Soykırımın hamisi Trump’a mı posta koymuşuz, bu işi bitir diye? Yoksa kendi aramızda yüksek volümde konuşmak mı kastedilen?

Peki, biz kendi kendimize ses çıkarınca ne oldu? Katliamlar önlendi mi? Soykırım durdu mu? Bebekler açlıktan ölmekten kurtuldu mu?

Bir kötülüğü önledik veya önlemeye çalıştık diye değil de o kötülük karşısında “sesimizi çıkardık diye” övünmeyi nasıl hak ediyoruz acaba?

Ses çıkarmakla övünmemizin Gazze’de yaşananları değiştirmeye faydası oldu mu?

Mesele ses çıkarmaksa, iç politika tribünleri dışında yankısı var mı bu sesin?