Kalabalık içinde yalnızlık meselesi

Fotoğraflarımızı çekip çekip oraya buraya serpiştiriyoruz ya...
Sosyal medya "düzeltilmiş" fotoğrafımızla dolu...
Ama sonuçta ne oluyor?
Sanki bizler de adım adım fotoğraflara dönüşüyoruz.
Fotoğraflarımız gibi demiyorum, bakın, dikkatinizi çekerim, o kadar disiplin, o kadar filtre düz hayatta yorucu geliyor çünkü...
Ama giderek fotoğraf gibiyiz.
Yani hoş ama arkası boş...
Canı yok, kanı yok, hikâyesi aldatan bir görüntü gibiyiz...

*** Biliyorum...
Abartma diyorsunuz şu an, işe gitmiyor muyuz, sevmiyor muyuz, çoluk çocuğa karışmıyor muyuz?
Abartıyorum elbette...
Netliği ayarlanmış bir fotoğraf gibi işe gittiğinizi, severken filtreli sevdiğinizi...