Cumartesi Notları: Şiir

Şu yakınma üzer beni:
"Yine moralimizi bozdun!"
Hayır! Bu haksızlıktır.
Kaçınırım. Tatsız şeyleri zarif biçimde söylemeye özen gösteririm.
Ama bakın, şunda anlaşalım: Ölüm var mesela!
Bu hakikati hatırlattığımda "Aman moral bozucu şeyler söyleme!" deyip kaçmaya çalışmanın anlamı var mı?
Bir de çevremde "Aferin, böyle yan gel yat!" dememi bekleyenler oluyor; "Aferin, her şeyi yanlış yap, sızlan, mızıldan ama yerinden kıpırdama!" dememi isteyenler...
Öyle de çoklar ki!..
"Kalk!" diyorum, "toparlan!"
Kızıyorlar. Moralleri bozuluyormuş...
Böyle iyi, mesut, memnun olsalar anlayacağım.
Baştan aşağı aldanmalarla kurulu bir hayat tarzı ve "bulutlu" bir zihin yapısıyla...