Anlatamazsın...

Çok uzun bir hikâyedir... Rahmetli babamın 1970'lerin sonuna doğru taşındığımız yeni evimizdeki küçük balkonla imtihanından bahsediyorum...
Günlerin uzadığı zamanlarda işten gelince güneşi balkonda batırmayı severdi.
Günün nasıl geçtiğini anneme anlatacak ve hepimizi arabaya tıkıştırıp çıkacağı Anadolu turlarının hayalini kuracak...
Mutluluk buydu işte!
Yanlış olmasın, öyle manzarası falan yoktu balkonun ama babam varmış gibi yapmayı iyi bilirdi; sanırım o dönemin babalarının özel becerilerindendi bu.

*** Ne oldu, derseniz...
Sosyal sıkıntılar balkonumuzun peşini bırakmadı...
Önce gaz sobamıza gaz yağı bulma...