Bizim köyün kerpiç evleri ya da Ankara’da gördüğüm manzaranın hatırlattıkları

Bizim köyün evleri kerpiçtendir. Daha yeni yeni betonarme ev yapıldı birkaç tane. Yoksa çoğu hala kerpiç ev. Köyün evleri kerpiç amma tarihi pek muhteşem. Selçukluları kadar uzanıyor hamdolsun.

Kerpiç evin hem avantajı hem dezavantajı var. Yıkılır bir depremde, sonra aynı “çukur”a yeniden inşa edersin mesela.

Kerpiç dediğimiz malzeme eski usul bir tuğla. O tuğladan yapılan evin afetlere karşı dayanıklı olması için türlü türlü teknikler geliştirilmiş yıllar içerisinde. Gürgen gibi, sedir gibi dayanıklı ağaçlardan “baba” denen taşıyıcı kolonlar kurmuşlar mesela. O babaların sağına soluna destek için çakıl örmüşler mesela. Yine kerpiçlerin arasında salınımı dengeleyen çapraz kolonlar kurmuşlar mesela.

Sözlükte aynen şöyle deniyor kerpiç için: Saman ve balçık karışımı olarak hazırlanıp tahta kalıplara dökülerek güneşte kurutulan, duvar örmekte kullanılan tuğla.

Kerpiç tek başına hiçbir şey. Kerpiçler bir araya gelince bir ev!

Kerpiç ev ekolojik. Nefes alıp verir mesela. Yine, çevre kirliliği oluşturmaz. Çevreye zara vermez. Kışın sıcak, yazın serin olur. İyidir yani kerpiç ev.