Kadın ve dırdır...

Kadın denilince nedense çoğu zaman akla gelen ilk şey ‘dırdır’...
Doğru, kadın…dırdır da dırdır…
Kadın cefakârdır,
Kadın fedakârdır,
Kadın anadır,
Kadın, candır…
Kadın, yuvayı yuva yapandır.
Çiçeklerin suyudur, teki kalmış bardağın anlamıdır.
Kapı eşiğindeki "Dikkat et…"dir, "geç kalma"dır.
Sıcacık bir tas çorbadır. Size hamsi temizleyen, meyve soyan, kokmuş çoraplarınızı elde çitileyip yıkayandır!
Arkanızı toplayandır; top yapılmıştı çoraplarınızı, dağınıklığınızı, hırpaladığınız ilişkiyi, akrabaları, ihmalleri, hataları toparlayandır.
Çoğu zaman iyilik yapıp attığı denizde boğulandır.
Adamı vezir de rezil de yapandır!
Ama ağzıyla kuş tutsa da ‘el kızı’dır…
Dırdır da dırdır…
Ofsaytı bir türlü kavrayamasa da, yediğiniz naneleri tek bakışta anlayandır.
Tek kaşı kaldırmak suretiyle fırçasını atandır. Hak ettiğiniz zamanlarda bile, mutfağa gidip sizin yerinize soğan doğrayandır!