Adını sen koy

Dönem dönem çocuk isimlerinde fenomenler gelişir, değişir. Ama genelde pek sıkıntı yaşanmazdı. Çok çocuklu ailelerin bazılarında isim koyarken yaşanan bir kafiye kaygısı vardı o kadar. Hale, Jale, Piyale gibi klasikler, Kartal, Şahin, Doğan gibi Tofaş aşkı, bizim komşununki gibi Fethiye, Fikriye, Fahriye, Bedriye, Zülfiye benzeri uzun metrajlı çalışmalar da görülmekteydi...
Ama son yıllarda bir 'marjinallik' kaygısıdır gidiyor! İsimler, 'çocuğa seslendiğimizde baksın' amacının ötesinde 'etraftakiler de baksınlar', "hey maşallah!" desinler diye konuyor... Gelinen son abuk noktada takvime bakmakla uğraşılmasın ben yazayım. Bugün doğacak çocuklara marjinal isim; kız adı: Lerzan erkek: Tarzan, yarın; erkek: Yabani kız: Gülyabani; ertesi gün: kız; Börçesu erkek: Suborusu... Ares, Buruk, Yosun, Tosun, Diriliş, Fidel, Lülüfer...
Ebeveynleri bu isimleri koyarken kıs kıs gülüyorlar mıdır ki içlerinden? Yahut çok acayip fantezileri olabilir mi; çocuğunun adını "bırt" koyup yurt dışına kaçmak falan gibi?.. Bilemiyorum ama bildiğim o ki, bu sürüden ayrılma odaklı isim verme çabasının çok tehlikeli sonuçlar doğurabileceği... Okuruz bak ileride gazetelerin üçüncü sayfalarında; 'Demokan Ötüken Kutlubört "Sizin koyacağınız adı biiiiiip" diyerek annesini babasını birbirine bağlayıp Orta Asya bozkırlarına terk etti' falan diye... Neyse, aslına bakılırsa çocuk da onların, paşa gönül de. İsteyen istediği ismi koyar. Da... Bu son dönemdeki Hamzahan, Ebubekircan, Haticenaz, Elifsu falan ne ola ki?
Her birinin birbirinden güzel anlamları olmakla beraber dinine önem veren Müslümanların örnek aldığı kişilerin isimlerine (sanırım daha modern dursun diye)