Sınırları bu kadar!

Şimdi, "Oyuncuların aklı çarşamba günü oynanacak kupa maçındaydı. Bu yüzden konsantre değillerdi" diyenler çıkacaktır. Bilin ki; öyle bir şey yok. Bu takımın, bu kadronun sınırları bu kadar.
Bakın, oyuncuların hemen hepsi iyi niyetli ve elinden geleni yapmaya çalışıyor. Maç içinde protestolar oldu bazılarına ama çok haklı değildi. Emenike gibi büyük dağları yarattığı zanneden biri bile, oradan-oraya koşturdu. Ne maçın kaybedilmesi sürprizdir Fenerbahçe için, ne de kazanılması.
Ortası veya dengesi olmayan bir takımın, kendi sahasındaki maçta favori gösterilmemesinin nedeni sadece yetenek problemi değil. Pozisyon yaratamayan, doğrupas üretemeyen bir orta saha, adam bile çalımlayamayan ön tarafa rağmen, "Fenerbahçe kazanır" diyen birisi varsa, sadece fanatik biatlık nedeniyle mantık yetisini kaybetmişolandır.
Galatasaray'ı yenen takımı, bir hafta sonra sekiz bin taraftar karşılamıştı tribünlerde.
Beşiktaş'tan puan alanı belki de daha azı.
Halbuki sosyal medyaya baktığınız zaman bu sonuçlar üstünden ne geyikler üretip, moral ibresini en üstlere çıkartmışlardı.
En azından bu iki maçta, bu oyuncuların hediye ettiği, tüm Fenerbahçe taraftarının yaz mevsimini enseyi karatmadan yürümesini sağlayacak bu sonuçların hatırına o tribünler dolu olmayı hak ediyordu.
Sinerji olmadığında, oyuncuyu zorlayacak, rakibi korkutacak atmosfer oluşmadığında, 50 binlik statta sahaya çıkmanın ne anlamı var?