Wabi- Sabi ile hayata bakmak: Olabileceğiniz en iyi kusurlu insan olun

Bryant Park'ta oturmuş, New York'un soğuk ama canlı havasını içine çekiyordum ki yanımdan biri geçti ve elimdeki kitabı gösterdi. "O kitabı ben de okudum, Kusurdaki Bilgelik: Wabi-Sabi" Tam da aslında kitabı bitirmiş üzerine düşünüyordum, o an tanımadığım biriyle göz göze geldik ve o da o kitabı okumuş.
Tesadüf yok bence hayatta her şeyin bir nedeni var. Wabi-Sabi bana bir durup nefes alma, kusurların ve eksikliklerin aslında ne kadar değerli olduğunu hatırlattı. Hedeflerin ve mükemmellik baskısının arasında kaybolmuşken, her eksikliğin bir hikayesi, her kırılganlığın bir güzelliği olduğunu fark ettim. Bir sayfada diyordu ki "Belirsizliğin ortasında mutlu olma cesareti gösterin. Hayatınızı doğanın gizemli ritmini takip ederek esnek ve hiçbir beklentiniz olmadan yaşarsanız her zaman en iyisi ile karşılaşırsınız." Wabi- Sabi felsefesi, kusurun, eksikliğin ve geçiciliğin aslında hayatın özü olduğunu söylüyor.
Mükemmellik arzusu, bize sadece bir yük yüklüyor; oysa kusurlarımız bize ışığı, anlamı ve derinliği gösteriyor. Mevlana'nın da dediği gibi: "Yara ışığın içeri sızdığı yerdir." Kusurlarımız, bizi tamamlayan değil, bizi insan yapan işaretler. Benim perspektifimden...