Asrın felaketi ve bize düşen görevler...

https://w.soundcloud.com/player/?url=https%3A//api.soundcloud.com/trac

Hiçbir çaresizlik, un ufak olmuş binanın altında, canından can bildiklerinin ölüsüne ya da dirisine ulaşmak için umutsuzca bekleyenlerin acısına denk olamaz. Hava soğuk, bedenler aç, susuz ve uykusuz.

Yaşlı adam ağlıyor, “Kimse yok” deyip aile apartmanını gösteriyor. “Bütün sevdiklerim orada!” Orada dediği tozdan, taştan bir enkaz.

50-60 yaşlarında bir baba, enkazın altında kalmış kızının cansız bedeninden sarkan elini tutuyor. Çaresizliğin en acı karesi. Enkazın altındaki kızının ölü bedenini neden bekliyor o çaresiz baba? Bakmaya doyamadığının bedeni, o yıkıntının içinden çıkarılacak, kara toprağın kara bağrına emanet edilecek. Son görevini yapmış olmanın...