Diyanet, ilâhiyat, imam ve hatip

Ülkemizde ‘dinî bilgi’ bakımından bir eksiklik yaşandığını herkes bilir.
Bunun çeşitli sebepleri vardır. Düşünün ki vaktinde ve zamanında Türkiye’yi idare edenler Kur’ân okunmasını bile yasaklamışlardı.  

Yetmemiş, minarelerdeki ezana da yasak gelmişti. Böyle bir devir yaşayan ülkede İslâmın doğru ve düzgün şekilde öğrenilmesi mümkün olur muydu? Nitekim de olmamış...

İslâmın doğru şekilde öğrenilmediği isabetli bir tesbittir, ama bu yaranın nasıl tedavi edileceği noktasında ihtilâf var. Bazıları bu işi ‘devlet’e havale etmenin peşinde. Kötü örnekleri sıralayıp “Bu işi devlet düzeltsin’ diyorlar. Oysa böyle bir talep eşyanın tabiatına, yaradılış kanunlarına zıttır.