Nüfus planlaması ve yoksulluk

Bir ülkede gelir artışını fert başına GSYH gösterir. Söz gelimi Türkiye de 2019 yılında GSYH da büyüme pozitif, yüzde 0.9 oldu. 2029 yılı nüfus artış hızı ise yüzde 1.39 oldu. Bu şartlarda Türkiye de 2019 yılında fert başına GSYH büyüme oranı,  bir önceki yıla göre küçülerek negatif, eksi 0,48 oldu.

Türkiye gibi gelişmekte olan ülkelerde, tasarruf yaratmak-yatırım yapmak, dış borçları ödemek,  kalkınmada  sosyal gelişmeyi sağlamak, beşeri yatırımları artırmak için önce gelir artışı yaratmak gerekiyor. Ülkelere göre değişmekle beraber genel olarak gelişmekte olan ülkelerde fert başına GSYH'nın en az yüzde 5 oranında büyümesi gerekir.

Nüfus artışı, hem eğitim, sağlık gibi altyapı harcamalarının artmasını  gerektirir; Hem de aynı zamanda işgücü arzını artırır. Artan işgücü arzını istihdam edebilecek yeni iş imkânları yaratmak gerekir.

Gelişmekte olan ülkelerde nüfus artış hızı yüksektir; Gelişmiş ülkelerde ise göç sorunu vardır. Bu nedenle gelişmekte olan ülkelerin nüfus politikası olmalıdır. Kalkınmak için "Optimum Nüfus" planlaması yapmalıdırlar. 

Nüfus politikası, nüfusun büyüklüğünü, yerleşim alanlarını, çalışma alanlarını ve çalışma süresini, nüfus yapısını (kompozisyon) belirleyen politikadır.

Optimum nüfus gelişme seviyesine ve  ülkelere göre farklılık arz eder. Ayrıca zaman içinde değişebilir. Jeopolitik sorunlara göre de değişebilir. Ekonomik bakış açısından optimum nüfus planlaması için; "Ülke nüfusunun nicelik ve nitelik olarak fert başına GSYH artışını ve ülke kalkınmasını maksimum kılacak şekilde planlanmasıdır." diyebiliriz.