Bir cezaevi dramı... İnsanlık ölmüş mü?

Sevgili okurlarım, cezaevlerinden sık sık mektuplar alıyorum. Hepsi haksızlıklardan yakınıyor.
Bunların her birini ayrı ayrı yayınlamak mümkün olmuyor.
Dolayısıyla ancak bazılarını yazabiliyorum.
Aşağıda yer verdiğim mektubu okuyunca gerçekten duygulandım, gözlerim yaşardı. Kendimi, eşimi ve herkesi onların yerine koydum.
Mektubu gönderen Denizli cezaevinden yazan Dr. Tuncer Şehirli.
Eşi böbrek hastası…
Ve tutuklu doktor, çaresizlik içinde koğuşunda kıvranıyor. Eşinin durumu ise daha da beter. Ölümle pençeleşiyor.
O doktoru hiç tanımam, dava dosyasını okumadım, suçunu bilemem.
Bunları sadece ve sadece insancıl açıdan yazıyorum.
Şimdi o mektubu virgülüne bile dokunmadan sizlere aynen iletiyorum. Okuyun ve kararı siz verin.

* * *

“Sayın Emin Çölaşan merhaba, işlerinizde başarılar dilerim. Yazılarınızı ilgiyle okuyorum. Haksızlıklara yer vermeniz beni bu mektubu yazmaya sevk etti.
Uşak 1966 doğumluyum. Evli ve iki çocuk babasıyım. Size bu mektubu Denizli T tipi cezaevinden yazıyorum.
1990 yılında 9 Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesini bitirip Diyarbakır’ın Lice ilçesinde mesleğe başladım. 1992 yılında İzmir’in Torbalı ilçesine tayin oldum.
15 Haziran 2017 tarihine kadar Torbalı’da çalıştım.
Bu tarihte FETÖ suçlamasıyla tutuklandım.
Hayatımın hiçbir döneminde terörle, örgütle, cemaatle bir ilgim olmamıştır. Ben bir doktor olarak sadece hastalarımın iyiliğini ve sağlığını istedim. Meslek hayatım onları iyileştirmek için çalışmakla geçti.”