Kaosa doğru

Güneydoğu’daki olaylar giderek daha kanlı bir duruma geldikçe Kürt hareketi içinde “ak saçlılar” olarak adlandırılanŞerafettin Elçi, Ahmet Türk gibi önemli/etkili kişiliklerin Kürt sorununun çözümü üzerine yaptıkları uyarıları anımsıyorum. 
“Bu meseleyi çözebileceğiniz son kuşak biziz, barışı bizimle sağlayamazsanız genç kuşakla konuşmayı bile başaramazsınız” diyorlardı. 
Hayat onların uyarılarını doğruladı. Cumhurbaşkanı’nın “Dolmabahçe mutabakatınıtanımıyorum” ve “Kürt sorunu yoktur” sözleri sonrasında iki buçuk yıl süren çatışmasızlık sürecinin sona ermesiyle birlikte bölgede öncelik PKK’nin gençlik yapılanması Yurtsever Devrimci Gençlik Hareketi’ne (YDG-H) geçerek kontrolden çıkmıştır. 
Bu kuşak dünyaya gözlerini savaş içinde açmış, çocukluk yıllarında köylerinin, mezralarının yakılarak boşaltılmasına tanık olmuş, ilk gençlikleri zorunlu göçlerle gelip yerleştikleri büyük kentlerin varoşlarında yoksulluk ve yoksunluk içinde geçmiştir. Yaşamöyküleri ve deneyimleri kendisinden önceki kuşaklardan çok farklıdır.

Önceki kuşaklar yıllar içinde bölge ağırlıklı olarak kurulan çeşitli siyasal partilerde belli düzeylerde demokrasi deneyimleri edinmişler ve 1990’lı yıllarla birlikte ayrılıkçı düşüncelerden vazgeçmişlerdir. 
Genç kuşaklar ise üzerlerindeki antidemokratik baskılar yoğunlaştıkça şiddeti/terörü“tek kurtuluş/özgürleşme yolu” olarak görmeye başlamışlardır. Gençlerin bu eğilimi Kürt hareketi içindeki “şahinler” tarafından desteklenmekte, körüklenmektedir. 
Bu gelişme “çözüm sürecinden” vazgeçen ve milliyetçi oy hesaplarıyla güvenlikçi politikalara geri dönen AKP yönetiminin de işine gelmektedir.