Tercihimiz korku veya hamaset olmamalı!

Profesör Ivan Pavlov her sabah olduğu gibi o gün de erkenden kalmıştı. Kahvaltısını yaptıktan sonra laboratuvarına doğru yola koyulmuştu.

            Laboratuvarın kapısını besmeleyle(!) açtıktan sonra gördüğü manzara karşısında adeta yıkılmıştı. Her taraf göle dönmüştü. Laboratuvarını su basmıştı.

            İlk iş olarak denek hayvanlarını kurtardı. Hayvanlar çok korkmuştu, panik halindeydi. Kafeslerini parçalayacak gibi davranıyordu. Devamında da suyu tahliye etti. 

            Ortalığı temizledikten sonra denek hayvanlarının sayımını yaptı, hepsinin tastamam olduğunu görünce çok mutlu oldu.

            Olan olmuştu bir kere. Gelen mala gelsin canım, hayvanlarıma bir şey olmadı ya diye kendi kendisini teselli etti.

            Çalışmalara devam edebilirdi artık. Ama o da ne?