Mutsuzluk ve memnuniyetsizlik hâli 

Dün Fatih Selek, X’de paylaşınca gördüm. Karar gazetesinde Bekir Fuat’ın “Büyük büyük laflarımız var ama neşemiz yok” yazısı çağımızın olmasa bile zamanınızın bazı ruh hâllerini anlatıyordu.

Ben de yaklaşık aynı dertten muzdaribim. Pandemiden beri genel bir memnuniyetsizlik ya da huzursuzluk hâli. 2020’ye kadar bende asla böyle bir şey yoktu. Çevremde de yoktu. Pandemiden dolayı eve kapanmadan mı oldu yoksa Covid mi yaptı bilmiyorum. Aklı başında, dünyayı ve kendisini bilen birçok tanıdığımı da biraz deşince genel bir mutsuzluk hâli var. 

Son birkaç yıldır lise ve üniversitede dinlediğim müzikleri dinliyorum. 1990’lı yılların pop müziği dinlediklerim arasında önceliğim oldu. Meğer tanıdığım ve tanımadığım birçok kişi bu durumdaymış. Hatta şimdinin 20’li ve 30’lu yaşları bile onları dinliyormuş. 1990’lı yıllarda izlediğim filmleri bir daha izliyorum. Jerry Seinfeld orantısız İsrail desteğini açıklayana kadar Seinfeld’in büyük sezonlarını bulduğum her fırsatta izliyordum. Çünkü mutlu oluyordum, kendimi iyi...