Siyasetin Baba'sını özlemle anarken...

Süleyman Demirel'in vefatının 5. yılında ondan bahsederken bir yerde hüzün duyuyorum.

Vefatıyla siyasi hayatımızda ortaya çıkan boşluğu doldurmak hâlâ mümkün olmadı. Sadece bu mu? Tabii, hayatımızdaki yeri de boş kaldı. Belki inanmayacaksınız ama hergün onu hatırlayanlardanım. Nazmiye Hanım'la ilgili olanlar başta, anıları bitmez, tükenmez.

Nazmiye Hanım, hastanede yoğun bakımdadır. Başucunda bekleyen Süleyman Demirel, komadaki eşine her zamanki gibi sorar:

-Nazmiye Hanım, yarın ne giyeyim?

Bunu duyan başhekim müdahale eder:

-Beyefendi, o sizi tanımaz halde...

Çok sinirlenip patlayan Baba'nın cevabı bir kitap dolusu lafa bedeldir:

YAZININ DEVAMI